Nou dat was me het weekje wel weer. Heel wat beleefd, dus dat gaat de nieuwschierige medemens weer tijd kosten. Maandag mocht Reinier ( 6 jaar ) voor het eerst naar zwemles. Hij heeft meer dan anderhalf jaar op de wacht lijst gestaan, en nu was het eindelijk zo ver. De eerste les. Nou hij zag het helemaal zitten, in het weekend moest hij zijn blauwe zwembroek wel 3 keer passen. Lachen hoor. Alles ging gelukkig goed, alleen maandag avond kwam hij even klachen, hij had van de badmeester niet achteruit mogen zwemmen en dat vond hij reuze stom. Maar verder vond hij het wel tof. Woensdags ging hij weer en toen ging het mis. Halverwege de les kwam iemand hem naar het restaurant brengen: hij was gevallen en had pijn in zijn hoofd. Hij kon beter maar vrijdag verder zwemmen. In de auto ging hij over geven en een oog draaide hemel waards. Dus vol gas door het rode licht naar het docters centrum. Al daar bleek hij een lichte hersen schudding te hebben. Maar hij mocht wel gewoon weer naar huis. Snachts hebben we hem 3 maal wakker gemaakt om te kijken of hij normaal reageerde, De volgende dag thuis gehouden van school. Even rustig. Zelf was ik die donderdag ochtend ook thuis, wat ik moest bloed laten prikken in de prikpolie. Ben de laatste maanden regelmatig duizelig en wil nu wel eens weten waar dat van is. Dus 4 buisjes bloed er laten uit halen en op alles controleren. Zelfs bse stond op de lijst. Dus er wordt grondig gezocht. Ik ben benieuwd. Dus Reinier maar even mee genomen en hij vond het prachtig, pappa: met een naald in zijn arm en zo grappig bleek. Ach ja. Daarna nog even met hem en mijn vrouw naar het winkelcentrum. Ik ging naar het postkantoor, ebay/qoop pakjes posten, en ondertussen nam mijn vrouw Reinier even mee naar de Zeeman. We zouden elkaar voor de AH weer zien. Effin, na het posten las ik bij de AH nog even het advertentiebord, maar er stond niets voor me bij. En daar kwam mijn vrouw al aan wandelen, Waar is Reinier vroeg ze. Ja, zei ik bij jouw, jij nam hem toch mee naar de zeeman? Nee zei mijn vrouw, bij mij is hij niet. Hij wilde naar jou toe. Nou ik schrok me wild. Gelijk vliegt er dan van alles door je heen: Ventje weg, met lichte hersen schudding, strak ligt hij nog ergens bewusteloos, of een of andere gek heeft hem mee genomen. Dus mijn vrouw naar het postkantoor en ik rennen naar de zeeman. Dwars door de winkel heen en onder die bakken kijken, want stel je voor dat hij daar ligt. Niets te zien. Mobiel aan gezet, voor het geval mijn vrouw zou bellen dat ze hem had. Door gerent naar de blokker want daar staat een electisch wiebel autotje voor de deur waar hij altijd in wil. Daar was hij niet. Terug gerent naar zeeman, weer niet, hart bonkt in de keel, paniek, waar is mijn ventje, de raket bij bram ladage voor de winkel, ook zo'n electrisch ding waar hij steeds in wil, rennen, in de gang zie ik een man en een vrouw in het blauw. De sterke arm der wet. Gelijk om hulp gevraagt, hoe ziet hij er uit, Ehhu, zes, blank, blond, stekels, waarom heb ik toch geen foto van mijn kinderen in mijn geldhouder, stom stum stom. Heeft hij een zwarte jas aan vraagt de agent. Ik weet het niet. Bloed suist in mijn oren. Ik kijk in de richting waar de agent heen kijkt. En ja hoor daar komt mijn vrouw met Reinier aan de hand. PFffffffff. Een loden last valt van mijn rug. Ik ren er heen, til hem op, knuffel hem. Waar was je nou? Bij de service balie van AH, waar we afgesproken hadden zegt mijn vrouw. De agenten komen er bij, waarom hij niet op school is. Tja, hij heeft een lichte hersen schudding. De agenten knikken begrijpend en lopen door. Wij gaan de zeeman en kopen een plastic autotje. Reinier zet het op de grond en rent er achter aan. Het maakt ons niet uit. Hij is gezond weer terug. We halen nog even boodschappen bij de AH en mijn vrouw zet me af bij de metro. Tegen half een ben ik op mijn werk in den haag. De rest van de werkdagen verlopen normaal, Vrijdags is Reinier weer gewoon gaan zwemmen. Zondag ochtend twee mensen een mail