Rodney Marvin McKuen (Oakland , 29 april 1933) is een Amerikaanse dichter, zanger, liedjesschrijver en acteur.
McKuen loopt op jeugdige leeftijd weg van huis en zwerft enige tijd langs de Amerikaanse westkust. Hij ontdekt zijn schrijverstalent en belandt in de journalistiek. Daarnaast vergaart hij bescheiden bekendheid als beat poet en folkzanger.
In de jaren zestig reist hij lange tijd door Frankrijk waar hij persoonlijk kennismaakt met diverse chansonniers. Hij maakt Engelse vertalingen van het werk van onder meer Gilbert Bécaud en Jacques Brel. Van die laatste worden met name If you go away (Ne me quitte pas) en Seasons in the sun (Le moribond) succesvol in het Engelse taalgebied. Diegenen die vertrouwd zijn met Brels origineel hebben vaak moeite om die versie in de Engelse bewerkingen terug te herkennen. In elk geval is het onderwerp veranderd: Brel zingt 'Ik wil dat ze dansen als ze mij in het gat gooien', McKuen maakt er van 'We hadden plezier en lol in de zon'.
Terug in Amerika maakt hij een aantal platen met Anita Kerr. Hij schrijft ook mee aan soundtracks voor films waardoor liedjes als Jean en Soldiers who want to be heroes hits worden. Daarnaast blijft hij poëzie uitbrengen. In 1977 schrijft hij het autobiografische boek Finding my father, over de mishandeling door zijn stiefvader die hij als kind moest doorstaan.
Vanaf 1981 wordt McKuens leven getekend door een klinische depressie waardoor zijn productiviteit sterk afneemt. Hij neemt afscheid van het podium, leidt jarenlang een teruggetrokken bestaan maar maakt eind jaren negentig dankzij Prozac en tientallen McKuen-fansites die hij op het internet ontdekt een voorzichtige comeback. In 1998 krijgt McKuen nog onverwachte credits op het nummer Drowned world/Substitute for love van Madonna. Zij gebruikte namelijk een korte sample van zijn song Why I follow the tigers in het openingsnummer van haar succesalbum Ray of Light.
