eBay

• Tussen hamer en aambeeld (1952) • Chantage op het leven (1953)
• De diamant (1954)
• Het mirakel (1955)
• Het zwarte licht (1957)
• Manifesten (1958)
• Het stenen bruidsbed (1959)
• Tanchelijn (1960)
• De knop (1961)
• Voer voor psychologen (1961)
• Wenken voor de bescherming van uw gezin en uzelf, tijdens de Jongste Dag (1961)
• De zaak 40/61 (1962)
• Bericht aan de rattenkoning (1966)
• Wenken voor de Jongste Dag (1967)
• Het woord bij de daad (1968)
• Blauwdruk van de opera Reconstructie (1969)
• Paralipomena Orphica (1970)
• De verteller (1971)
• De verteller verteld (1971)
• Over de affaire Padilla (1971)
• De toekomst van gisteren (1972)
• Oidipous Oidipous (1972)
• Soep lepelen met een vork: tegen de spellinghervormers (1972)
• Het seksuele bolwerk (1973)
• Woorden, woorden, woorden (1973)
• Bezoekuur (1974)
• De vogels: Drie balladen (1974)
• Mijn getijdenboek (1975)
• Tegenlicht (1975)
• Twee vrouwen (1975)
• Volk en vaderliefde: een koningskomedie (1975)
• De taal is een ei (1976)
• De wijn is drinkbaar dankzij het glas (1976)
• Het ironische van de ironie: Over het geval G.K. van het Reve (1976)
• Axel (1977)
• De verhalen 1947-1977 (1977)
• Oude lucht (1977)
• Wat poëzie is: Een leerdicht (1978)
• Paniek der onschuld (1979)
• De compositie van de wereld (1980)
• De aanslag (1982)
• Opus Gran (1982)
• Egyptisch (1983)
• De toekomst van het boek (1984)
• Het boek (1984)
• Hoogste tijd (1985)
• De gedichten (1987)
• De pupil (1987)
• Grondslagen van de mythologie van het schrijverschap (1987)
• De elementen (1988)
• Theater 1960-1977 (1988)
• Het beeld en de klok (1989)
• De zuilen van Hercules (1990)
• De ontdekking van de hemel (1992)
• De kamer (1997)
• Zielespiegel (1997)
• De procedure (1998)
• Het theater, de brief en de waarheid (2000)
• Siegfried (2001)
• 'Anekdoten rondom de dood', in De Gids (1966) (herdrukt in Paralipomena Orphica)

-- Bewerkt door delaatstelezer om 31 Oct 2010 14:46 CET

-- Bewerkt door delaatstelezer om 31 Oct 2010 14:48 CET

-- Bewerkt door delaatstelezer om 31 Oct 2010 14:49 CET

delaatstelezer · ‎31-10-2010

Schrijver Harry Mulisch is gisteravond Amsterdam overleden op 83-jarige leeftijd. Hij stierf rond acht uur, omringd door vrienden en familie, aan de gevolgen van kanker. Dat heeft uitgeverij De Bezige Bij vanmorgen bekendgemaakt. „Met zijn dood verliest Nederland een van zijn grootste literaire zonen”, schrijft directeur Robbert Ammerlaan in een persbericht. „Harry Mulisch laat een weergaloos en onnavolgbaar oeuvre na. Een literair universum van grote betekenis en van een virtuoze verbeeldingskracht. Bijna zestig jaar lang maakte Harry Mulisch deel uit van het hart van De Bezige Bij. Zijn dood grijpt ons aan en dompelt onze uitgeverij in diepe rouw.”

Het NOS Journaal wijdde vanmorgen om elf uur een extra uitzending aan de dood van Mulisch, waarin zijn vriend en collega Cees Nooteboom hem prees om zijn enorme verbeeldingskracht. Mulisch was al geruime tijd ziek, maar die ziekte was volgens Nooteboom geen onderwerp van gesprek. „Als wij bij hem op bezoek kwamen, zat hij ondanks zijn ziekte perfect aangekleed in zijn stoel, stoïsch. Dat had een zekere heroïek.” Bij Mulisch draaide het volgens Nooteboom om ‘de oorlog, de oorlog en de oorlog’. „Dat was al zo toen wij 55 jaar geleden samen kwamen bij Ed Hoornik thuis.”

Collega-schrijver Adriaan van Dis noemde Mulisch in het televisieprogramma VPRO Boeken een ‘voorbeeldig mens’, die leefde voor de literatuur.

Staatssecretaris van Cultuur Halbe Zijlstra vindt de dood van Mulisch ‘een groot verlies voor de Nederlandse Letteren’. „Met Harry Mulisch is de laatste van de Grote Drie overleden. Wij gedenken een groot schrijver met een indrukwekkend en heel veelzijdig oeuvre, dat ook in het buitenland is geroemd.”

Neerlandica en Mulisch-specialiste Marita Mathijsen beschrijft het werk van Mulisch als ver ‘bóven wat je gewend was van de Nederlandse literatuur’. „Toen hij werd geboren barstte de Vesuvius, nu hij sterft is weer een vulkaanuitbarsting, die Merapi, dat kan geen toeval zijn.”

Mulisch vriend, en voormalig hoofdredacteur van NRC Handelsblad André Spoor noemt Mulisch ‘ongelooflijk trouw’ en ‘een man van strikte gewoontes’. Hij ging jarenlang met Mulisch op vakantie naar Venetië. „Ik herinner hoe hij ooit aan een Oostenrijkse interviewer vertelde over De ontdekking van de hemel: ‘Iedere dag dat ik aan Ontdekking schreef, dacht ik: wat is dit voor raar boek. Maar ’s avonds dacht ik: dit wordt een meesterwerk. Zo ging het dagen verder. Nu denk ik natuurlijk dat ik ’s avonds gelijk had!’”

Acteur en regisseur Jeroen Krabbé noemt Mulisch ‘de keizer van de Nederlandse literatuur’. „We hebben veel met hem samengewerkt toen we De ontdekking van de Hemel verfilmden. Het was een heel toegankelijke en aardige man. Dat verraste mij, hij leek mij altijd vrij onbenaderbaar. Ik ben bang dat zijn dood invloed gaat hebben op het literaire klimaat in Nederland. De kans is zeer klein dat er ooit iemand zal komen die zelfs maar in zijn schaduw kan staan.”

Frans Weisz, die Hoogste Tijd verfilmde, prijst de rijkdom aan betekenissen in Mulisch’ werk: „Elk element in zijn boeken staat voor iets anders. Een huwelijk is nooit een gewoon huwelijk, met de naam van elk personage of elke locatie heeft hij iets bedoeld. Dat maakte het ook moeilijk om zijn boeken te verfilmen, al liet Mulisch ons daar volledig vrij in.”

Premier Mark Rutte vindt het overlijden van schrijver Harry Mulisch „een groot verlies voor Nederland en de Nederlandse literatuur. „We zijn allemaal met hem opgegroeid. Hij was als een goede bekende voor veel mensen. Van de boekenlijst op school tot het succes van zijn prachtig verfilmde romans”, aldus Rutte zondag in een reactie.

Rutte beschouwt het als een grote prestatie dat iemand uit zo'n klein taalgebied erin slaagde over de hele wereld gelezen te worden. „Met boeken als De aanslag en De ontdekking van de hemel bewees Mulisch zich als een schrijver van internationale statuur. Een man die universele en herkenbare thema's aansneed, zoals de Tweede Wereldoorlog.” Rutte kenschetst de schrijver als erudiet en belezen. „Een echte intellectueel die met zijn boeken desondanks het hart wist te raken van een groot lezerspubliek.”

De premier benadrukt de grote rol die Mulisch in eigen land speelde. „Mulisch presideerde als vanzelfsprekend over literair Nederland. Zelfs letterlijk, op zijn vaste plek, collega's ontvangend op het Boekenbal.” Een einde van een tijdperk, aldus de premier. „De laatste van de Grote Drie is niet meer.”

Mulisch was ereburger van zijn geboortestad Haarlem – de enige. Burgemeester Bernt Schneiders: „Mulisch heeft een belangrijke rol gespeeld in het literaire leven van Haarlem. Hij is hier niet alleen geboren, maar Haarlem is ook het decor van veel van zijn boeken.”

Op een kort na de bekendmaking van Mulisch’ dood geopend digitaalcondoléanceregister kwamen dadelijk tientallen reacties binnen.