de aftrap, op Aswoensdag 😉
Prinsje Carnaval
'Ach moesjelief: wie was nou vader?'
vroeg 't ventje in zijn schoon hansop:
'Was het die met dat varkensmasker?'
'Nee, hij had een fluitketel op...!'
Levi Weemoedt
Prinsje Carnaval
'Ach moesjelief: wie was nou vader?'
vroeg 't ventje in zijn schoon hansop:
'Was het die met dat varkensmasker?'
'Nee, hij had een fluitketel op...!'
Levi Weemoedt
Vraag niet waarom de zon schijnt
terwijl het regenen zou,
maar vang haar op je handen.
Zij is er ook voor jou!
Voor jou en al die anderen,
die dachten nu niet meer.
En is zij er vandaag niet,
dan schijnt zij morgen weer.
Vraag niet waarom de maan lacht,
wees er gelukkig mee
vraag niet waarom je ja zegt,
al schudt ook alles nee.
Vraag niet waarom de sterren
nog steeds te blinken staan.
Vraag niet waarheen de wind waait,
maar ga er achteraan.
De zon, de maan, de sterren…
ze komen altijd weer
voor jou en alle anderen,
die dachten: nu niet meer
Mies Bouhuys
********************************
Myrthe
De Fabel van de Roodborst;-)
Waar mensen liever niet van dromen:
Een kerkhof met berkenbomen.
't Is zo triest en deprimerend,
't Is bepaald niet inspirerend.
't Ademt sfeer van 't verleden,
Van paden, allemaal platgetreden,
Van nooit meer terug en van voorbij.
Maar 't kan ook anders: gelooft u mij!
Laat mij, om 't duidelijk te stellen
U maar eens een heel ander verhaal vertellen.
Er was eens, niet zo ver van hier,
Een bijzonder bos, waar menig dier,
Naar tevredenheid zijn leven sleet
En 't eigenlijk zo altijd al deed.
Er woonden buizerds, beren, leeuwen,
En slangen, apen, koeien en spreeuwen
Naast olifant en muis en arend,
Het bos was uiterst opzienbarend:
De hele dierenpopulatie
Kende een enorme variatie.
Konijntjes woonden in een hol
(Dat zal in 't voorjaar altijd vol),
De vinken voelden zich het beste
In slimgevlochten, mooie nesten;
De bijen woonden vaak in kasten
Van huizen, die hen pasten,
De apen woonden in de bomen
En vertoonden daar alle symptomen
Van snelverhuizende migranten:
Frequente makelaarspassanten.
De kievit in het weiland zat,
De arend een bunder nodig had,
En iedere leeuw eiste subiet
Een nog veel groter jachtgebied.
Nou streek eens, hoog vanaf het zwerk,
Een roodborstje neer op een berk,
Bekeek het hele ratjetoe
En al dat drukke woongedoe.
Hij kreeg opeens een goed idee
En sprak dus bij zichtzelf: Heee!
Een keerpunt in mijn lenswandel!
Dat ga ik doen ja! Dit is handel!
Dit lijkt me helemaal niet zo raar
Ik word heel simpel makelaar.
Dus ging het beest vanuit zijn berk
Acuut heel nijver aan het werk.
Ja, hij bemiddelde en taxeerde
Dacht heel diep na en adviseerde
't Was allemaal wel heel agrarisch
Maar in vakkringen exemplarisch.
Menigeen bij hem zijn licht opstak,
Want Roodborst die verstond zijn vak
En werd het ergens soms wat dreigend,
Wanneer bijvoorbeeld werd onteigend,
Gaf hij nauwkeurig en precies
Altijd een supergoed advies.
Dat ging zo door, jaar in, jaar uit,
En toen nam hij een wijs besluit
Want hij besloot van toen af aan,
De woningmarkt op te gaan
En stapte in de mallemolen
Van nesten, bomen en van holen.
Was altijd bezig en hij kocht
Een hol voor wie een holletje zocht,
Bemiddelde keurig en proper
Voor al die nesten, kosten koper,
En gooide overal hoge ogen
Met zijn zeer aansprekende slogan:
"Van berenhol tot slakkenhuis,
De Roodborst, die is overal thuis!".
Hij streefde namelijk steeds meer
Naar wat je noemt huis'lijke sfeer.
En vond een konijn zijn eigen hol
't Volgend voorjaar dan te vol,
En riep een ooievaar een peu nerveux:
Dat paalzitten ben ik nou wel beu,
En riep het kangoeroejong pardoes:
Ik barst hier uit mijn moeders bloes.
Dan kwam de Roodborst en zei: Nou
Ik regel wel iets moois voor jou.
En binnen heel erg korte tijd
Heerste alom tevredenheid.
En ieder dier riep luidkeels: Yes,
Die Roodborst, die brengt echt succes.
Want mees en mus en mier en muis
Ze voelden zich ook overal thuis.
Bij elke brug over een beek,
Bij heel veel nesten in de streek
Je zag haast overal wel een plaat:
"Uw eigen steun en toeverlaat,
De Roodborst, helpt u aan een huis,
Want hij, hij is echt overal thuis".
Die plaat, dat had ie zelf gedaan
En zo is het steeds goed gegaan.
De Roodborst groeide meer en meer
En streefde naar nog veel meer sfeer,
Want, sprak de vogel welgemoed,
Als ik iets doe, doe ik het goed!
Dus kon het daar ook niet bij blijven
En ging men makelen met bedrijven.
En zo ontstond de jaren door
Een - wat je noemt - allround-kantoor,
Dat wel ieder gebied bestrijkt
En nog over zijn grenzen kijkt.
Maar toch vind je daar nog altijd
Een warme sfeer van huiselijkheid.
De vakkennis is uiterst breed,
Maar wat ze doen is steeds home-made.
En heel deskundig en volleerd
Op elk gebied gespecialiseerd.
De Roodborst zag vanuit zijn berk
't Groeien van zijn levenswerk.
En om dat werk te bekronen
Ging ie tegenover een kerkhof wonen.
Dat lijkt luguber maar 't geeft
De rust, die men dan nodig heeft.
't Kantoor was uit zijn jas gegroeid,
De zaak was zozeer opgebloeid,
En andere vogels, andere veren,
Kwamen de Roodborst assisteren.
Die wilden elk - om zo te zeggen -
Wat ruimte, om een ei te leggen.
Dus keek de Roodborst naarstig rond
Totdat hij een leuk bankje vond,
Waar iedereen de ruimte had
En eigenlijk heel behoorlijk zat.
En daar zitten ze nou, onder Roodborsts hoede,
Dagelijks plannen uit te broeden,
Iets wat bepaald geen kattenpies is.
U weet: we leven in een crisis.
't Is best een kunst, in deze tijden
De vleugels verder uit te spreiden.
Maar de Roodborst is, als je 't mij vraagt,
Daarin voortreffelijk geslaagd.
Dus geef ik u graag allemaal
Nog even de moraal van 't verhaal:
Blijf niet lui zitten op de grond,
Maar vlieg omhoog en kijk goed rond.
Door daar je tijd aan te besteden
Ontdek je altijd mogelijkheden.
Onthoud het logo van dit huis:
De Roodborst voelt zich overal thuis!
En bent u echt van de concrete
En denkt u: daar wil ik meer van weten
Dan is dat simpel, kijk dan snel
Op berkkerkhof.nl
Bert Kuijpers
Waar mensen liever niet van dromen:
Een kerkhof met berkenbomen.
't Is zo triest en deprimerend,
't Is bepaald niet inspirerend.
't Ademt sfeer van 't verleden,
Van paden, allemaal platgetreden,
Van nooit meer terug en van voorbij.
Maar 't kan ook anders: gelooft u mij!
Laat mij, om 't duidelijk te stellen
U maar eens een heel ander verhaal vertellen.
Er was eens, niet zo ver van hier,
Een bijzonder bos, waar menig dier,
Naar tevredenheid zijn leven sleet
En 't eigenlijk zo altijd al deed.
Er woonden buizerds, beren, leeuwen,
En slangen, apen, koeien en spreeuwen
Naast olifant en muis en arend,
Het bos was uiterst opzienbarend:
De hele dierenpopulatie
Kende een enorme variatie.
Konijntjes woonden in een hol
(Dat zal in 't voorjaar altijd vol),
De vinken voelden zich het beste
In slimgevlochten, mooie nesten;
De bijen woonden vaak in kasten
Van huizen, die hen pasten,
De apen woonden in de bomen
En vertoonden daar alle symptomen
Van snelverhuizende migranten:
Frequente makelaarspassanten.
De kievit in het weiland zat,
De arend een bunder nodig had,
En iedere leeuw eiste subiet
Een nog veel groter jachtgebied.
Nou streek eens, hoog vanaf het zwerk,
Een roodborstje neer op een berk,
Bekeek het hele ratjetoe
En al dat drukke woongedoe.
Hij kreeg opeens een goed idee
En sprak dus bij zichtzelf: Heee!
Een keerpunt in mijn lenswandel!
Dat ga ik doen ja! Dit is handel!
Dit lijkt me helemaal niet zo raar
Ik word heel simpel makelaar.
Dus ging het beest vanuit zijn berk
Acuut heel nijver aan het werk.
Ja, hij bemiddelde en taxeerde
Dacht heel diep na en adviseerde
't Was allemaal wel heel agrarisch
Maar in vakkringen exemplarisch.
Menigeen bij hem zijn licht opstak,
Want Roodborst die verstond zijn vak
En werd het ergens soms wat dreigend,
Wanneer bijvoorbeeld werd onteigend,
Gaf hij nauwkeurig en precies
Altijd een supergoed advies.
Dat ging zo door, jaar in, jaar uit,
En toen nam hij een wijs besluit
Want hij besloot van toen af aan,
De woningmarkt op te gaan
En stapte in de mallemolen
Van nesten, bomen en van holen.
Was altijd bezig en hij kocht
Een hol voor wie een holletje zocht,
Bemiddelde keurig en proper
Voor al die nesten, kosten koper,
En gooide overal hoge ogen
Met zijn zeer aansprekende slogan:
"Van berenhol tot slakkenhuis,
De Roodborst, die is overal thuis!".
Hij streefde namelijk steeds meer
Naar wat je noemt huis'lijke sfeer.
En vond een konijn zijn eigen hol
't Volgend voorjaar dan te vol,
En riep een ooievaar een peu nerveux:
Dat paalzitten ben ik nou wel beu,
En riep het kangoeroejong pardoes:
Ik barst hier uit mijn moeders bloes.
Dan kwam de Roodborst en zei: Nou
Ik regel wel iets moois voor jou.
En binnen heel erg korte tijd
Heerste alom tevredenheid.
En ieder dier riep luidkeels: Yes,
Die Roodborst, die brengt echt succes.
Want mees en mus en mier en muis
Ze voelden zich ook overal thuis.
Bij elke brug over een beek,
Bij heel veel nesten in de streek
Je zag haast overal wel een plaat:
"Uw eigen steun en toeverlaat,
De Roodborst, helpt u aan een huis,
Want hij, hij is echt overal thuis".
Die plaat, dat had ie zelf gedaan
En zo is het steeds goed gegaan.
De Roodborst groeide meer en meer
En streefde naar nog veel meer sfeer,
Want, sprak de vogel welgemoed,
Als ik iets doe, doe ik het goed!
Dus kon het daar ook niet bij blijven
En ging men makelen met bedrijven.
En zo ontstond de jaren door
Een - wat je noemt - allround-kantoor,
Dat wel ieder gebied bestrijkt
En nog over zijn grenzen kijkt.
Maar toch vind je daar nog altijd
Een warme sfeer van huiselijkheid.
De vakkennis is uiterst breed,
Maar wat ze doen is steeds home-made.
En heel deskundig en volleerd
Op elk gebied gespecialiseerd.
De Roodborst zag vanuit zijn berk
't Groeien van zijn levenswerk.
En om dat werk te bekronen
Ging ie tegenover een kerkhof wonen.
Dat lijkt luguber maar 't geeft
De rust, die men dan nodig heeft.
't Kantoor was uit zijn jas gegroeid,
De zaak was zozeer opgebloeid,
En andere vogels, andere veren,
Kwamen de Roodborst assisteren.
Die wilden elk - om zo te zeggen -
Wat ruimte, om een ei te leggen.
Dus keek de Roodborst naarstig rond
Totdat hij een leuk bankje vond,
Waar iedereen de ruimte had
En eigenlijk heel behoorlijk zat.
En daar zitten ze nou, onder Roodborsts hoede,
Dagelijks plannen uit te broeden,
Iets wat bepaald geen kattenpies is.
U weet: we leven in een crisis.
't Is best een kunst, in deze tijden
De vleugels verder uit te spreiden.
Maar de Roodborst is, als je 't mij vraagt,
Daarin voortreffelijk geslaagd.
Dus geef ik u graag allemaal
Nog even de moraal van 't verhaal:
Blijf niet lui zitten op de grond,
Maar vlieg omhoog en kijk goed rond.
Door daar je tijd aan te besteden
Ontdek je altijd mogelijkheden.
Onthoud het logo van dit huis:
De Roodborst voelt zich overal thuis!
En bent u echt van de concrete
En denkt u: daar wil ik meer van weten
Dan is dat simpel, kijk dan snel
Op berkkerkhof.nl
Bert Kuijpers
Myrthe
wel geen gedicht, maar toch leuke aanvulling:
In het volksgeloof werd het roodborstje vroeger als een geluksvogeltje gezien. Als de
roodborst in de midwinterperiode op je vensterbank kwam bracht dat veel geluk, dacht
men. Houthakkers en kolenbranders en andere bosarbeiders vonden het een slecht
voorteken als er geen roodborstje rond hun werkgebied rondscharrelde. Vroeger
geloofde men ook dat men gevrijwaard bleef van blikseminslag als het diertje zich
ergens in of rond het huis had genesteld.
Er zijn rond het roodborstje een aantal legenden ontstaan, die het vogeltje in verband
met Kerstmis brengen. De roodborst is een gezegende vogel, omdat hij de bebloede
doornen van de doornenkroon van Jezus er met z'n snaveltje uittrok. De bloeddruppel
op z'n borstje kleurde dat helderrood. Ook wordt het roodborstje gezien als brenger
van het vuur. Volgens de Engelse legende bracht de roodborst een vuur naar een
afgelegen eiland. Daarbij schroeide hij z'n veren, die voor altijd een rode vlek
achterlieten. Volgens het christelijke verhaal hielp het vogeltje Maria het vuur aan te
houden, toen Jozef lang wegbleef om brandhout te zoeken.
Het roodborstje en Kerstmis zijn dus duidelijk met elkaar verbonden en aangezien het
vogeltje een geluksbrenger is, is het heel toepasselijk om deze gevederde vriend af te
beelden op kerst- en nieuwjaarskaarten.
In het najaar trekken de vrouwtjes en de jonge vogels weg. Veel mannetjes blijven achter, vooral de oudere, sterkere exemplaren, zodat zij meteen aan het begin van het volgende broedseizoen ter plekke zijn om hun stekje te verdedigen. Zij moeten dan wel het hele winterhalfjaar hun voedselterritorium verdedigen tegen passanten en wintergasten die in Scandinavië of Rusland hebben gebroed.
Kleine vogels proberen het warmteverlies te beperken door samen op beschutte plekjes te slapen. Als twee goudhaantjes tegen elkaar gaan zitten, verminderen ze hun warmteverlies met een kwart. Slapen met zijn drieën kan ruim dertig procent energiewinst opleveren. Uiteraard leveren grotere groepen nog meer voordeel op. Soms kruipen tientallen vogels op een kluitje, waarbij de staartveren er aan alle kanten uitsteken. Er is ooit een slaapcommune gevonden van maar liefst drieënvijftig roodborstjes. :O:^O
In het volksgeloof werd het roodborstje vroeger als een geluksvogeltje gezien. Als de
roodborst in de midwinterperiode op je vensterbank kwam bracht dat veel geluk, dacht
men. Houthakkers en kolenbranders en andere bosarbeiders vonden het een slecht
voorteken als er geen roodborstje rond hun werkgebied rondscharrelde. Vroeger
geloofde men ook dat men gevrijwaard bleef van blikseminslag als het diertje zich
ergens in of rond het huis had genesteld.
Er zijn rond het roodborstje een aantal legenden ontstaan, die het vogeltje in verband
met Kerstmis brengen. De roodborst is een gezegende vogel, omdat hij de bebloede
doornen van de doornenkroon van Jezus er met z'n snaveltje uittrok. De bloeddruppel
op z'n borstje kleurde dat helderrood. Ook wordt het roodborstje gezien als brenger
van het vuur. Volgens de Engelse legende bracht de roodborst een vuur naar een
afgelegen eiland. Daarbij schroeide hij z'n veren, die voor altijd een rode vlek
achterlieten. Volgens het christelijke verhaal hielp het vogeltje Maria het vuur aan te
houden, toen Jozef lang wegbleef om brandhout te zoeken.
Het roodborstje en Kerstmis zijn dus duidelijk met elkaar verbonden en aangezien het
vogeltje een geluksbrenger is, is het heel toepasselijk om deze gevederde vriend af te
beelden op kerst- en nieuwjaarskaarten.
In het najaar trekken de vrouwtjes en de jonge vogels weg. Veel mannetjes blijven achter, vooral de oudere, sterkere exemplaren, zodat zij meteen aan het begin van het volgende broedseizoen ter plekke zijn om hun stekje te verdedigen. Zij moeten dan wel het hele winterhalfjaar hun voedselterritorium verdedigen tegen passanten en wintergasten die in Scandinavië of Rusland hebben gebroed.
Kleine vogels proberen het warmteverlies te beperken door samen op beschutte plekjes te slapen. Als twee goudhaantjes tegen elkaar gaan zitten, verminderen ze hun warmteverlies met een kwart. Slapen met zijn drieën kan ruim dertig procent energiewinst opleveren. Uiteraard leveren grotere groepen nog meer voordeel op. Soms kruipen tientallen vogels op een kluitje, waarbij de staartveren er aan alle kanten uitsteken. Er is ooit een slaapcommune gevonden van maar liefst drieënvijftig roodborstjes. :O:^O
Uitgelichte posts
