Goedemorgen
dit nieuws, is iets wat nog moet komen, en waar veel te weinig over bekend is
http://nl.youtube.com/watch?v=Fe6m3pUXKjQ
dit nieuws, is iets wat nog moet komen, en waar veel te weinig over bekend is
http://nl.youtube.com/watch?v=Fe6m3pUXKjQ
http://nl.youtube.com/watch?v=3iaSlZE-Wxs
Een prachtige docum. van National Geographic
Een prachtige docum. van National Geographic
Had deze documentaire van Yellowstone vorig jaar al gezien, indrukwekkend hé...
Myrthe
een bericht van deze tijd (back to the 1930s):
Kerk vraagt bruto maandsalaris als offer van haar leden
De Christelijk Gereformeerde Kerk Zwolle vraagt haar leden om een bruto maandsalaris om de Gereformeerde Hogeschool te kopen.
De Christelijk Gereformeerde Kerk wil er een grote kerk voor de hele gemeenschap van maken. Gevraagd wordt om een serieus offer, waarbij als richtlijn een bruto maandsalaris per huisadres wordt gevraagd. In totaal heeft de gemeenschap drie miljoen euro nodig. Met zo'n 3000 leden komt dat neer op gemiddeld 1000 euro per lid.
Bron: RTV Oost
Kerk vraagt bruto maandsalaris als offer van haar leden
De Christelijk Gereformeerde Kerk Zwolle vraagt haar leden om een bruto maandsalaris om de Gereformeerde Hogeschool te kopen.
De Christelijk Gereformeerde Kerk wil er een grote kerk voor de hele gemeenschap van maken. Gevraagd wordt om een serieus offer, waarbij als richtlijn een bruto maandsalaris per huisadres wordt gevraagd. In totaal heeft de gemeenschap drie miljoen euro nodig. Met zo'n 3000 leden komt dat neer op gemiddeld 1000 euro per lid.
Bron: RTV Oost
het Nederlandse vingertje 
Late première ‘Life of Brian'
ANP | Gepubliceerd op 03 maart 2009, 09:57
Laatst bijgewerkt op 03 maart 2009, 11:54
LONDEN - De Monty Python-klassieker ‘Life of Brian' gaat dertig jaar nadat hij uitkwam, alsnog in première in het dorp Aberystwyth in Wales waar de film al die jaren verboden was. Dat heeft de burgemeester van het dorp, Sue Jones-Davies, laten weten.
Enkele sterren uit de film zullen daarbij aanwezig zijn, onder wie Michael Palin en Terry Jones, maar ook de burgemeester zelf. Jones-Davies speelt namelijk in de film de vriendin van Brian.
Een commissie van rooms-katholieke geestelijken in het dorp verbood in 1979 de vertoning van de satirische komedie over de jonge Brian van Nazareth. Niemand in Aberystwyth had er de afgelopen decennia aan gedacht het verbod op te heffen.
ANP | Gepubliceerd op 03 maart 2009, 09:57
Laatst bijgewerkt op 03 maart 2009, 11:54
LONDEN - De Monty Python-klassieker ‘Life of Brian' gaat dertig jaar nadat hij uitkwam, alsnog in première in het dorp Aberystwyth in Wales waar de film al die jaren verboden was. Dat heeft de burgemeester van het dorp, Sue Jones-Davies, laten weten.
Enkele sterren uit de film zullen daarbij aanwezig zijn, onder wie Michael Palin en Terry Jones, maar ook de burgemeester zelf. Jones-Davies speelt namelijk in de film de vriendin van Brian.
Een commissie van rooms-katholieke geestelijken in het dorp verbood in 1979 de vertoning van de satirische komedie over de jonge Brian van Nazareth. Niemand in Aberystwyth had er de afgelopen decennia aan gedacht het verbod op te heffen.
het Nederlandse vingertje
Een Almeerse schoffelaarster
Louis van Overbeek - 07.03.2009 14:58
Reeds voor de rechterlijke uitspraak in de zaak van de inmiddels befaamde Arnhemse 'schoffelweigeraar' blijkt er een vergelijkbare uitspraak te zijn gedaan in een procedure die is aangespannen door een inwoonster van Almere. Hieraan is evenwel nooit enige ruchtbaarheid gegeven.
De gemeente Arnhem kwam vorig jaar landelijk in het nieuws toen zij in het ongelijk werd gesteld in een rechtszaak die was aangespannen door een bijstandsgerechtigde - bekend geworden onder het epitheton ‘de schoffelweigeraar’-, die weigerde uitvoering te geven aan de hem door de gemeente opgelegde verplichte tewerkstelling in het kader van een zogenaamd Work Firstproject. Naar nu blijkt is reeds voor deze zaak een vergelijkbare uitspraak gedaan in de procedure van een 55-jarige inwoonster van Almere tegen deze gemeente, waaraan merkwaardigerwijs geen enkele ruchtbaarheid is gegeven. Zelfs de betreffende rechtbank, die van Zwolle-Lelystad, besloot de uitspraak in kwestie, die toch van groot maatschappelijk belang geacht moet worden en tienduizenden burgers aangaat, niet te publiceren op Rechtspraak.nl , de juridische website waarop elke rechterlijke uitspraak van enig belang is terug te vinden. Dit is pas gebeurd op 27 februari van dit jaar na een verzoek hiertoe van schrijver dezes die door een toeval van het bestaan van de uitspraak op de hoogte was geraakt. Voor wie de uitspraak er zelf op na wil slaan: het LJN-nummer is BH4271.
De zaak van de vrouw uit Almere staat niet op zichzelf, maar staat, blijkens tal van klachten op allerhande websites en elders - waaronder dus die van de inmiddels vermaarde ‘schoffelweigeraar’ - model voor een vorm van machtsmisbruik en zelfs sadisme van de kant van Nederlandse gemeenten die men onbestaanbaar zou achten. In een interview met een lokale radiozender verklaart de vrouw het volgende:
Als 55-jarige vrouw met een opleiding op hbo-niveau, klein van postuur en nog lijdend aan de gevolgen van een chronisch vermoeidheidssyndroom, werd zij door de gemeente Almere, die bij dit beleid samenwerkt met Stichting Kompaan, een reïntegratiebedrijf met een blijkens een recent item op Omroep Flevoland dubieuze reputatie wat betreft zijn financiële integriteit, in een oranje hesje in de brandende zon en veelal zonder enige hygiënische voorziening, verplicht te schoffelen en papier te prikken, vaak onder intimidatie en afblafferij en onder voortdurende bedreiging van korting op of intrekking van haar uitkering. Daarbij moest zij aanzien hoe naast haar zieke en soms zelfs invalide mensen, die door Arbo-artsen die het kennelijk niet zo nauw nemen met hun beroepseer, arbeidsgeschikt waren verklaard, door opzichters van Kompaan hardhandig te werk werden gesteld. De Almeerse schoffelaarster heeft de haar aangedane vernedering met moeite negen weken kunnen volhouden, zich toen overspannen ziek gemeld en een rechtszaak aangespannen tegen de gemeente, die ze vervolgens gewonnen heeft.
Ondanks het feit dat de gemeente Almere met deze uitspraak door de rechter gesommeerd is haar beleid inzake gedwongen tewerkstelling in het kader van de Wet Werk en Bijstand aan te passen en ervoor te zorgen dat er in het vervolg in voorkomende gevallen op het individu toegesneden maatwerk wordt geleverd, gaat zij gewoon - net als de gemeente Arnhem overigens, die eveneens recidiveert - op (nagenoeg) de oude voet verder en geeft zij de rechter dus als het ware een klap in het gezicht.
Als burger die geconfronteerd wordt met een gemeente die een rechterlijke uitspraak aan haar laars lapt, staat men machteloos. Het enige wat men in zo’n geval kan doen is een klacht indienen bij de Nationale Ombudsman, die echter ook niet echt onafhankelijk is. Misschien is het zinvol een dergelijke gemeente ook eens langs een andere weg aan te pakken, namelijk via haar ambtenaren. Iemand op deze wijze onder dwang en chantage tewerkstellen is immers niet alleen zelfs in strijd met de Wwb, en ook - zoals reeds door de Arnhemse ‘schoffelweigeraar’ werd aangevoerd - met internationale mensenrechtenverdragen tegen dwangarbeid, maar eveneens een ambtsmisdrijf. Vergelijk artikel 365 van het Wetboek van Strafrecht: ‘De ambtenaar die door misbruik van gezag iemand dwingt iets te doen, niet te doen of te dulden, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren of geldboete van de vierde categorie’. Het ware te hopen dat met dwangarbeid geconfronteerde bijstandsgerechtigden zich nog eens uit hun apathie zouden verheffen en zich, in navolging van de Almeerse schoffelaarster en haar Arnhemse lotgenoot, opnieuw naar de rechtbank zouden begeven.
Louis van Overbeek - 07.03.2009 14:58
Reeds voor de rechterlijke uitspraak in de zaak van de inmiddels befaamde Arnhemse 'schoffelweigeraar' blijkt er een vergelijkbare uitspraak te zijn gedaan in een procedure die is aangespannen door een inwoonster van Almere. Hieraan is evenwel nooit enige ruchtbaarheid gegeven.
De gemeente Arnhem kwam vorig jaar landelijk in het nieuws toen zij in het ongelijk werd gesteld in een rechtszaak die was aangespannen door een bijstandsgerechtigde - bekend geworden onder het epitheton ‘de schoffelweigeraar’-, die weigerde uitvoering te geven aan de hem door de gemeente opgelegde verplichte tewerkstelling in het kader van een zogenaamd Work Firstproject. Naar nu blijkt is reeds voor deze zaak een vergelijkbare uitspraak gedaan in de procedure van een 55-jarige inwoonster van Almere tegen deze gemeente, waaraan merkwaardigerwijs geen enkele ruchtbaarheid is gegeven. Zelfs de betreffende rechtbank, die van Zwolle-Lelystad, besloot de uitspraak in kwestie, die toch van groot maatschappelijk belang geacht moet worden en tienduizenden burgers aangaat, niet te publiceren op Rechtspraak.nl , de juridische website waarop elke rechterlijke uitspraak van enig belang is terug te vinden. Dit is pas gebeurd op 27 februari van dit jaar na een verzoek hiertoe van schrijver dezes die door een toeval van het bestaan van de uitspraak op de hoogte was geraakt. Voor wie de uitspraak er zelf op na wil slaan: het LJN-nummer is BH4271.
De zaak van de vrouw uit Almere staat niet op zichzelf, maar staat, blijkens tal van klachten op allerhande websites en elders - waaronder dus die van de inmiddels vermaarde ‘schoffelweigeraar’ - model voor een vorm van machtsmisbruik en zelfs sadisme van de kant van Nederlandse gemeenten die men onbestaanbaar zou achten. In een interview met een lokale radiozender verklaart de vrouw het volgende:
Als 55-jarige vrouw met een opleiding op hbo-niveau, klein van postuur en nog lijdend aan de gevolgen van een chronisch vermoeidheidssyndroom, werd zij door de gemeente Almere, die bij dit beleid samenwerkt met Stichting Kompaan, een reïntegratiebedrijf met een blijkens een recent item op Omroep Flevoland dubieuze reputatie wat betreft zijn financiële integriteit, in een oranje hesje in de brandende zon en veelal zonder enige hygiënische voorziening, verplicht te schoffelen en papier te prikken, vaak onder intimidatie en afblafferij en onder voortdurende bedreiging van korting op of intrekking van haar uitkering. Daarbij moest zij aanzien hoe naast haar zieke en soms zelfs invalide mensen, die door Arbo-artsen die het kennelijk niet zo nauw nemen met hun beroepseer, arbeidsgeschikt waren verklaard, door opzichters van Kompaan hardhandig te werk werden gesteld. De Almeerse schoffelaarster heeft de haar aangedane vernedering met moeite negen weken kunnen volhouden, zich toen overspannen ziek gemeld en een rechtszaak aangespannen tegen de gemeente, die ze vervolgens gewonnen heeft.
Ondanks het feit dat de gemeente Almere met deze uitspraak door de rechter gesommeerd is haar beleid inzake gedwongen tewerkstelling in het kader van de Wet Werk en Bijstand aan te passen en ervoor te zorgen dat er in het vervolg in voorkomende gevallen op het individu toegesneden maatwerk wordt geleverd, gaat zij gewoon - net als de gemeente Arnhem overigens, die eveneens recidiveert - op (nagenoeg) de oude voet verder en geeft zij de rechter dus als het ware een klap in het gezicht.
Als burger die geconfronteerd wordt met een gemeente die een rechterlijke uitspraak aan haar laars lapt, staat men machteloos. Het enige wat men in zo’n geval kan doen is een klacht indienen bij de Nationale Ombudsman, die echter ook niet echt onafhankelijk is. Misschien is het zinvol een dergelijke gemeente ook eens langs een andere weg aan te pakken, namelijk via haar ambtenaren. Iemand op deze wijze onder dwang en chantage tewerkstellen is immers niet alleen zelfs in strijd met de Wwb, en ook - zoals reeds door de Arnhemse ‘schoffelweigeraar’ werd aangevoerd - met internationale mensenrechtenverdragen tegen dwangarbeid, maar eveneens een ambtsmisdrijf. Vergelijk artikel 365 van het Wetboek van Strafrecht: ‘De ambtenaar die door misbruik van gezag iemand dwingt iets te doen, niet te doen of te dulden, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren of geldboete van de vierde categorie’. Het ware te hopen dat met dwangarbeid geconfronteerde bijstandsgerechtigden zich nog eens uit hun apathie zouden verheffen en zich, in navolging van de Almeerse schoffelaarster en haar Arnhemse lotgenoot, opnieuw naar de rechtbank zouden begeven.
het Nederlandse vingertje
Vrouw dwaalt twee maanden rond op vliegveld
Uitgegeven: 11 maart 2009 13:24
Laatst gewijzigd: 11 maart 2009 15:17
AMSTERDAM – Een 40-jarige Finse vrouw heeft twee maanden rondgedwaald op het vliegveld Tegel, in Berlijn. Ze kon de uitgang niet vinden.
De vrouw, wier koffer ook nog eens werd gestolen, at en sliep op het vliegveld. Ze sprak de taal niet en kreeg geen hulp, meldt de Telegraaf woensdag.
Na twee maanden kwam de vrouw een Finse man tegen die ervoor zorgde dat de vrouw werd geholpen.
De familie van de Finse vrouw wist niet waar zij was. Sinds december 2008 was de vrouw spoorloos.
Uitgegeven: 11 maart 2009 13:24
Laatst gewijzigd: 11 maart 2009 15:17
AMSTERDAM – Een 40-jarige Finse vrouw heeft twee maanden rondgedwaald op het vliegveld Tegel, in Berlijn. Ze kon de uitgang niet vinden.
De vrouw, wier koffer ook nog eens werd gestolen, at en sliep op het vliegveld. Ze sprak de taal niet en kreeg geen hulp, meldt de Telegraaf woensdag.
Na twee maanden kwam de vrouw een Finse man tegen die ervoor zorgde dat de vrouw werd geholpen.
De familie van de Finse vrouw wist niet waar zij was. Sinds december 2008 was de vrouw spoorloos.
Uitgelichte posts
